Gaşiye suresi arapça türkçe

Gaşiye Suresi ne demek istiyor?

Gaşiye suresi Mekke döneminde inmiştir ve 26 âyettir. Sûre, adını birinci âyetteki “el-Gâşiye” kelimesinden almıştır. Ğâşiye, kaplayıp bürüyen demektir. Sûrede cehennemliklerle cennetliklerin âhiretteki durumları tasvir edilmekte, Allah'ın varlığına dair deliller sıralanmakta, tebliğ yöntemi öğretilmektedir.

Fussilet suresi ne için okunur?

Gaşiye Suresi Kuran-ı Kerimin 88. suresidir. … Ğaşiye kaplayıp bürüyen anlamına gelmektedir. Bu surede cennet ve cehennemliklerin ahiretteki durumları hakkında bilgi verilmektedir. Yüce Allah'ın (c.c.) varlığına dair deliller sayılmakta ve tebliğ yöntemi hakkında bilgi verilmektedir.

Gaşiye Suresi hangisi?

Gaşiye Suresi, mushaftaki sıralamada seksen sekizinci, iniş sırasına göre altmış sekizinci sûredir. Mekke döneminde nazil olmuş ve 26 ayetten oluşmuştur. İçeriğinde çok önemli bilgilere yer verilmiştir. Ahirette cennete ve cehenneme gidecek olanların hallerinden bahsedilmiştir.

Gasiye Suresi kaç sayfadır?

Gâşiye suresi 591. sayfadan başlıyor 592. sayfada bitiyor ve 30. cüzde yer almaktadır. Mekke döneminde inmiştir ve 26 âyettir. Sûre, adını birinci âyetteki “el-Gâşiye”kelimesinden almıştır. Ğâşiye, kaplayıp bürüyen demektir.

Hucurat duası nedir?

"Ey iman edenler, Allah'ın ve Resulü'nün huzurunda (sözde ve işte) öne geçmeyin. Allah'tan korkun. … Ey iman edenler, seslerinizi Peygamberin sesinden yüksek çıkarmayın. Ona, sözle birbirinize bağırdığınız gibi bağırmayın ki siz farkına varmadan amelleriniz boşa gidiverir" (Hucurat, 1-2).

Maide suresi neye iyi gelir?

Beled suresinde dünyadaki servete güvenilerek Allah'a isyan etmenin büyük bir aldanma olacağı söylenir. Beled suresi bütün manevi hastalıklara ve göz ağrılarına iyi gelmektedir. Beled suresinin her gün yedi kere okunması ahirette kolay hesap verilmesini sağlamaktadır.

Ala suresi ne zaman okunur?

Kaynaklarda, Hz. Peygamber'in A'lâ sûresini okumaktan büyük zevk aldığı; vitir, bayram ve cuma namazlarında onu okuduğu bildirilmektedir (bk. İbn Kesîr, VIII, 399-400; Emin Işık, “A'lâ Sûresi”, DİA, II, 310-311).